همبستگی بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه و ابعاد شخصیتی مایرز- بریگز در دانشجویان پزشکی

زمینه و هدف: روانشناسان شناخت‌گرا، طرحواره‌ها(Schema)  را ساختارهایی شناختی می‌دانند که فرد را در گزینش، رمزگردانی و پردازش اطلاعات به‌دست‌آمده از محیط تحت ‌تأثیر قرار می‌دهند. هدف از این مطالعه بررسی همبستگی بین ابعاد شخصیتی مایرز - بریگز و طرحواره‌های ناسازگار اولیه در دانشجویان پزشکی بود. روش بررسی: در این پژوهش که از نوع توصیفی – همبستگی بود، 120 دانشجو (60 دختر و 60 پسر) به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به سؤالات 2 پرسشنامه طرحواره‌های ناسازگار یانگ و سنخ‌نمای مایرز – بریگز پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از آماره‌های ضریب همبستگی پیرسون و تی‌مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در این مطالعه، تفاوتی میان دو گروه دختر و پسر در ابعاد شخصیتی مایرز- ریگز مشاهده نشد. هر دو گروه بیشترین نمره را در بُعد برونگرایی و ادراکی کسب کردند. بین دو گروه، تفاوت معنی‌داری در طرحواره‌های حوزه محدودیت مختل وجود داشت و دختران در این حوزه، نمرات بیشتری را به‌ دست آوردند. همچنین بین بُعد درونگرایی شخصیت مایرز - بریگز و حوزه محدودیت‌های مختل، همبستگی مثبت معنی‌داری وجود داشت. بین بُعد قضاوتی نیز با طرحواره‌های حوزه بریدگی و طرد، خودگردانی و عملکرد مختل، گوش‌به‌زنگی بیش از حد، بازداری و حوزه محدودیت‌های مختل، همبستگی منفی معنی‌داری وجود داشت. ُبعد حسی با طرحواره‌های حوزه محدودیت‌های مختل، همبستگی مثبت معنی‌داری نشان داد. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر، شواهدی را برای همبستگی بین طرحواره‌های ناسازگار با تیپ‌های شخصیتی فراهم می‌آورد.